ქვევრის ღვინო კონკურენტული უპირატესობის ნაწილია. „საქართველოს დღეს აქვს ერთადერთი შანსი, რომ გლობალურ ღვინის ბაზარზე ფეხი მოიკიდოს და ეს არის ქვევრის ღვინო.“
ქართული ქვევრის ღვინის კონკურენტულ უპირატესობას სომელიეებიც აღიარებენ: ეს არის ღვინო, რომელიც თეთრი ყურძნისგან მზადდება, ოღონდ წითლის ტექნოლოგიით – ცხადია, მას უდიდესი შანსი აქვს, შეინარჩუნოს როგორც თეთრი, ისე წითელი ღვინის გემოს თვისებები და შესაბამისად, ორივე სეგმენტზე კონკურენციის გაწევა შეძლოს.
საქართველოში, ტრადიციულად კახურ ღვინოს, კლერტის გარეშე არ აყენებდნენ, რასაც ძირითადად პრაქტიკით მიღებული გამოცდილება ედო საფუძვლად და არა კლერტის ქიმიური გამოკვლევების შედეგად მიღებული დასკვნები. დღემდე, კლერტის ქიმიური ბუნების სრული სპექტრი არაა გამოკვლეული. ყურძნის კლერტის გამოკვლევის მიზნით, შესწავლილი იყო კახეთის სხვადასხვა თეთრყუძნიანი ვაზის ჯიშის (რქაწითელი, მწვანე კახური, ხიხვი, კახური მცვივანი) ყურძნის კლერტის, აგრეთვე ამ ჯიშებისა და წითელყურძნიანი ვაზის ჯიშის „საფერავი”-საგან დაყენებული ღვინოების აქროლადი და არააქროლადი არომატწარმომქმნელი ნაერთები. კლერტის განსაკუთრებული მნიშვნელობა განსაზღვრულია მისი მდიდარი ქიმიური შემადგნელობით. კლერტში იდენტიფიცირებულია ტერპენები, ლაქტონები, არომატული სპირტები, ალდეჰიდები, ცხიმოვანი მჟავები, აცეტალები, ნახშირწყალბადები, რთული ეთერები, ამიდები, კეტონები, კატეხინები, პროციანიდები, ფლავონოლები, ფენოკლარბონული მჟავები, თავისუფალი ამინომჟავები, მინერალური ნივთიერებები. მაგალითად, თეთრყურძნიანი ვაზის ჯიშებიდან, მდიდარი ქიიური შემადგენლობით, როგორც თვისებრივად, ისე რაოდენობრივად გამოირჩება ვაზის ჯიში — „კახური მცვივანი”, რომელიც მინერალური ნივთიერებების მაღალი შემცველობით ხასითდება. განსაკუთრებით მაღალია კალიუმის, კალციუმის, ნატრიუმის, რკინისა და სპილენძის კონცეტრაცია. ასე რომ კახური ღვინის ტექნოლოგიაში, კლერტი განსაკუთრებულ როლს ასრულებს, რადგან განაპირობებს კახური ღვინისათვის დამახასიათებელ გემოსა და არომატს.
ქვევრი ქართველთა მოდგმისათვის, ასწლეულთა და ათასწლეულთა განვმავლობაში შეუცვლელი ღვინის დასადუღებელი, დასავარგებელი და შესანახი ჭურჭელი იყო. ის ამფორის მაგვარი ჭურჭელია, მაგრამ ამფორისაგან განსხვავდება კონფიგურაციითა და დანიშნულებით. ქვევრი მიწაში ყელამდეა ჩაფლული. ის მყარი, ხანგრძლივი დროის განმავლობაში გამოსაყენებელი დასადუღებელი ჭურჭელია, რაც განაპირობებს უმაღლესი ხარისხის სამკურნალო, კვებითი და დიეტური თვისებების მქონე ღვინის მიღებას. ქვევრის მსგავს ჭურჭელს ვხვდებით ახლო აღმოსავლეთის, სამხრეთ კავკასიისა და ხმელთაშუა ზღვის აუზის ქვეყნებში, ძირითადად ამფორის სახით. ამგვარ ჭურჭელს ზეთის გამოხდის ტექნოლოგიაში ან სხვა სითხის ტრანსპორტირებისათვის იყენებდნენ. ქვევრში დაყენებული ღვინო, გამოირჩევა სინაზით, სრული სხეულით, ხავერდოვნებით და განსაკუთრებული არომატით.
ძალიან საინტერესოა იყო, მეორე საერთაშორისო სიმპოზიუმის მონაწილის, იტალიელი ღვინის მწარმოებლის, პაოლო ვოდოპივეცის მოხსენება, რომელიც ასეთი სიტყვებით დაამთავრა: „მე რა თქმა უნდა, არ ვიწუნებ მუხის ზეგავლენას ღვინოზე, მაგრამ ქვევრის ღვინოში, გემოს სისუფთავე და სურნელი, მთელი ბუკეტი გაცილებით მეტია, ვიდრე მუხის ჭურჭელში დაყენებულ ღვინოში”.
ასე რომ, ქვევრის ღვინის საერთაშორისო სიმპოზიუმი არაჩვეულებრივი მაგალითია იმისა, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია სახელმწიფოს, ეკლესიის და კერძო სექტორის ერთსულოვნება, ამ გასაოცარი დარგის განვითარებისათვის.
No comments:
Post a Comment